Bildiğiniz gibi koronavirüsle mücadelede toplu taşıma, pazar yerleri gibi zorunlu olarak yan yana gelinen, yani sosyal mesafenin korunmasında zorluk çekildiği yerlerde, maske takmak zorunlu hale geldi.
Sağ olsun devletimiz,maskenin satışını yasakladı. “Vatandaşıma parasız dağıtacağım!” dedi. Ama şu maske dağıtım işini de bir türlü organize edemedi…
Maske zorunlu hale gelmeden önce kronik rahatsızlığı olana reçeteyle maske verileceği açıklanmıştı ancak eczaneye gittiğimizde maske yok, nasıl temin edileceğinide bilmiyoruz deniliyordu!
Sonra maske zorunlu hale geldi; e-devlet üzerinden müracaat edin, postacılar evinize getirecek denildi.
Bekledik evde, postacı kapıyı çalar diye…
Gözümüz kapıda kulağımız zil sesinde ne gelen ne giden…
Postacıdan ümidimiz kesildi…
Sonra devletimiz, cep telefonunuza kod göndereceğiz, o kodla gidip eczaneden kişi başı on gün için 5 adet maske alacaksınız, dedi…
Şimdi telefon elimizde, gözümüz gelecek kodda, bekliyoruz…
Fal açıyoruz, ha bu gün gelir ha yarın derken, hadi gözümüz aydın kızımın cep telefonuna bir kod geldi. Kod gelmesine geldi ama Ankara’daki bir eczaneden alabilirsiniz deniyordu…
Oysa kızım, öğrenim gördüğü Ankara’dan Malatya’ya dönmüş maske müracaatını Malatya’dan yapmıştı…
Kodlar ikametgâha göre mi, yoksa müracaatta belirtilen yere göre mi gönderiliyor anlayamadık…
Alabilirsen git Ankara’dan al…
Yani bizim maske sevincimiz kısa sürdü…
Yani şu maske dağıtım işine baştan beri bir ayar veremedik!
Neden iktidar, yerel yöneticilerle işbirliği yaparak, bir an önce vatandaşlarına maske teminini sağlamaz?
Artık görülüyor ki artan talepleri karşılamakta merkezi yönetim yetersiz kalmakta, bu durum yerel yönetimlerle işbirliğini zorunlu kılmakta.
Buna rağmen iktidar bir türlü,“Her şeyi ben yaparım!” anlayışını bırakmıyor. Bırakmadığı içinde her şeye yetişmiyor…
Bu aşamada kimse kimseye üstünlüğünü sağlama yarışı içinde olmamalı.
Vatandaşa hizmet en yakın birimden sağlanacak şekilde örgütlenmeli. Ankara vatandaşa çok uzak, vatandaşın yanı başında seçimle iş başına gelen belediyeler var.
Ne yazık ki iktidar, belediyelerin birçoğunu muhalefete kaptırdığı için, belediyelerle işbirliğini hâlen düşünmüyor. Muhalefet belediyelerini ne kadar hizmetten dışlarsa kendilerinin o kadar güçleneceğini düşünüyor…
Bu inatta ısrar, hizmetin vatandaşa geç ulaşmasına neden oluyor. Sonuçta vatandaş mağdur oluyor.
Koronavirüsün en yaygın olduğu İstanbul gibi mega bir kentte, Büyükşehir Belediye Başkanı İmamoğlu, maske dağıtımında merkezi yönetime yardımcı olalım bu altyapımız var diyor. Ama iktidar görmezlikten geliyor.
Yerel yönetimleri güçlendireceğiz diye iktidara gelen AKP, yerel yönetimlerde ağırlığı azalınca, yerel yönetimleri nasıl güçsüzleştiririz diye kafa yoruyor!
Varın gerisini siz düşünün bu yönetim anlayışı bizi nereye götürür?