Malatyaspor’da 8 yıl futbol oynayan Kaptan Büyük Yusuf (Yusuf Duman) ile söyleşi yapmak üzere Nurettin Altınörs’ün Saklı Bahçe’deki mekânında buluştuk. Masamızda Malatya Belediyesi’nin ve Malatyaspor’un eski başkanlarından Naci Şavata, Gaziler Derneği Başkanı Bayram Akdemir ile eski futbolcu Bircan Oral konuklarımız da vardı. Yusuf Duman’la söyleşimizde anılara arkadaşlarımız da katkıda bulundular. Hepimizi güldüren bir diyalog ile başlayayım yazıya. Bayram Akdemir, Yusuf Duman’a dönerek, “Sen çok iyi sol ayak oynardın” dedi. Büyük Yusuf, ben sol ayak oynamazdım. Bayram Akdemir: “Sol bek idin ama.” Büyük Yusuf: “Ben yalnızca sol bek değil kale hariç her mevkide oynadım. Bir tek kalede oynamadım. O da Naci’nin yüzünden. Çünkü Naci’yi kesemezdim yani kaleyi onun elinden alamazdım. Onun için kaleyi hiç istemedim.” Konuşmamızın ilerleyen dakikalarında Büyük Yusuf’un aklına gelip anlattığı bir anısı yazımın başlığını belirledi. Demirspor’da sol bek oynadığı zamanlarda bir maçta kaleci gelmeyince, takımın hocası Yusuf’u kalede oynatmış. Bu anıyı dinleyince yazımın başlığı da oluştu kafamda. “Her mevkide oynayan Büyük Yusuf Duman”
1945 doğumlu Yusuf Duman, demiryolcu babanın çocuğu olduğundan ilk ve ortaokulu Soma’da okudu. 1960’ dan 1963’e dek Somaspor ile Işıkspor takımlarında oynadı. 1963 yılında Malatya Demirspor’un kaptanı Çetin Duman idi. Kaptan Çetin, kardeşi Yusuf’u Demirspor’a aldırdı. Demrispor’da oynarken, en büyük rakipleri Şekerspor’u 4 -1 ve 2 – 0 yenerek şampiyonluğu yaşadılar. Bu sıralarda Malatyaspor Genç Takımına girdi. Malatyaspor Genç Takımı Adana’da gruplarda final oynadı. Maç 0 – 0 bitti. O zaman uzatma ve penaltılar yoktu. Kura ( yazı tura ) ile Bursaspor şampiyon oldu. Malatyaspor Genç Takımın 4 futbolcusu Elazığlı, geriye kalanlar Malatyalı idi. Bu takım bir yıl sonra Malatyaspor oldu. 1966 – 1967 ‘de Malatyaspor o zaman var olan 2. Lige girdi. Bir sezon sonra 3. Lig kuruldu. Malatyaspor o zaman 3. Lige düştü. 1972 – 1973 sezonunda Malatyaspor yeniden 2. Lige çıktı. Takımıyla birlikte şampiyonluğu yaşayan Yusuf Duman 1973’de askerliğini yapmak üzere Sivas’a gitti. Askerlik yaptığı sırada anlaştığı Sivasspor’da futbol oynadı. Askerlik bitince Malatyaspor’a kaldığı yerden devam etti.
Başta Adanaspor olmak üzere aldığı transfer tekliflerine olumlu cevap vermedi. 1966 yılında başladığı Malatyaspor’da 1977 yılına dek oynadı. İki yıl askerliği çıkardığımızda Büyük Yusuf’un bilfiil sekiz yıl Malatyaspor’da futbol oynadığını görüyoruz. Yusuf Duman futbolu bıraktıktan sonra İstanbul’a gitti. 23 yıl İstanbul hayatından sonra Malatya’ya döndü.
Söyleşimizde anlattıklarını Yusuf Duman’ın kendisinden dinleyelim. “Naci Şavata şu anda yanımızda olduğundan ilk onunla başlayayım. Naci, Petrol Ofisi kalecisi iken, Malatya’daki maçımızda 1 – 0 öndeydiler. 88. dakikada lehimize penaltı verildi. Penaltıyı ben atacaktım. Gerine gerine topa vurdum ama Naci uzanarak topu yakaladı ve penaltıyı kurtardı.”
Bu sırada Naci Şavata, Büyük Yusuf’un sözünü kesti. "Bir grup Malatyaspor taraftarı aleyhimde tezahürata ve bana küfür etmeye başladılar.” Maçtan sonra eve gittim. Maçta olanlar babama ulaşmış. Babam bana, ‘Maçta anana küfretmişler. Bırak bu işleri’ dedi. Ben de babama, ‘Anama bir şey olmuş mu’ diye sordum. Babam da ‘Elbette bişey olmamış anana’ dedi. Ankara’da üniversite okuduğumu, Petrol Ofisi’nde oynayarak tüm masraflarımın parasını kazandığımı hatta daha fazlasını kazandığımı söyledim. Babam da, ‘Ben sana karışmıyorum’ dedi."
Büyük Yusuf devam etti: “Malatyaspor’un Ankara’da oynadığı her maçtan sonra rahmetli kulüp başkanımız Ahmet Fırat, bizi hemşerimiz Cumhurbaşkanımız rahmetli İsmet İnönü’nün elini öpmeye götürürdü. Ankara Oteli’nin teras katında İsmet Paşa ile yemek yerdik. Malatyaspor denince akla malzemeci Kenan gelir. Masörlüğümüz yapar, ayakkabılarımızı onarır, diker, formalarımızı yıkar, deplasman yolculuklarında malzemeleri taşırdı. 1966’dan 1983’e kadar 17 yıl boyunca Malatyaspor’un tüm yükünü tek başına çekti. Mekânı cennet olsun.
Hiç unutmam, Tokatspor’la oynadığımız maçın başında kaleci Yunus sakatlanıp çıkınca kaleye Naci geçti. Naci uzun bir degaj yaptı. Top, liberonun ardına düştü. Kaptan Selahattin Yapa, topu hemen yakaladı sert vuruşla topu filelere taktı. Kalecinin asisti ile gol olmuştu.” Bu sırada Naci Şavata söze girdi. “Başka maçlarda da aynı şekilde degaj atmamı isteyen taraftarlar arasında ‘O iş her zaman olmaz. O günkü durum "Haceli şansıydı" dedikleri kulağıma geldi.
Sohbetimiz devam ederken, bir ara aynen Naci Şavata gibi Malatyaspor’un hem kalecisi hem de kulüp başkanlığını yapmış olan Vedat Erdoğan’dan laf açıldı. Naci Abi, Vedat Erdoğan’ı telefonla aradı. Hoparlörü açık olan teflonda sanki İstanbul’da değil de Malatya’daymış gibi sohbete katıldı. Vedat Erdoğan, Kaptan büyük Yusuf ile hasret giderdiler. Akşamki buluşmaya davetli olup da, mazereti nedeniyle gelemeyen Malatyaspor’un eski başkanlarından Kemal Deniz de telefonla bizi aradı. Büyük Yusuf ile hasret giderdi.
Vedat ve Kemal Bey ile telefon konuşmaları bitince, telefon sohbetleri hususunda Büyük Yusuf’un anlatacakları vardı. Telefon sohbetleri ile ilgili anlattıklarını kendisinden dinleyelim. “Bir akşam telefonum çaldı. Numarayı tanımıyordum. Arayanın kim olduğunu merak ederek açtım. Karşımdaki ses ‘Ben Gotto Mahmut’ dedi. 30 senedir görmediğim arkadaşımla bir saatten fazla telefonda konuştuk. Mahmut’la konuşurken yıllar öncesinin eski ünlü göz doktoru Zekai Saltoğlu’ndan laf açıldı. Kırk elli senedir görmediğim Zekai Doktorun numarasını aldım. Ben de Zekai Saltoğlu’nu aradım. Şu an 95 yaşında olan ve İstanbul’da yaşayan Dr. Zekai Saltoğlu ile yıllar öncemizi yad ettik. Malatya’dan, Malatyaspor’dan bahsettik. Dr. Zekai Bey’e yakında bir gazeteci ile sohbet edeceğimi söyledim. Doktor Zekai Saltoğlu’nun tüm Malatyalılara selamları var.”
Malatyaspor’un unutulmaz futbolcusu ile sohbetimizin sonlarına doğru gelmiştik. Daha önceki eski futbolcularımızla röportajlarda olduğu gibi Büyük Yusuf da, Malatyaspor’un ilk amigosu olan babam rahmetli İhsan Toy’u andı. Vedalaşmak üzere masadan kalkacağımıza yakın Tekelspor’un eski futbolcusu Bayram Akdemir’in anlattığı bir anısını kendisinden dinleyelim. “1978 - 1979 sezonunda Malatya Gençlik ile oynuyoruz. Biz hiç gol atamadık. Kalecimiz Fahrettin 7 tane gol yedi. Hoca kaleciyi değiştirdi. Yedek kaleci de 5 gol yedi. Biz 12 – 0 yenikken Hakem Lokum Coşkun aleyhimize penaltı verdi. Arkadaşımız Celal Yalınberk hakeme itiraz etti. Hakem penaltıda ısrarlı olunca, Celal hakeme, ‘Zaten 12 – 0 mağlubuz. Niye 13 – 0 ola. Bizim de bir gururumuz var.’ Malatya Gençlik futbolcusu penaltıyı gole çevirdi. Bizimkiler topu santra yuvarlağına götürmüyor, hakeme itiraza devam ediyorlardı. Hakem, dayanamadı ve arkadaşımızı kırmızı kartla oyundan attı. Maçtaki bu halimiz yerel gazetelere yansımıştı. O aralar gittiğimiz her yerde ‘Tekelspor 13. gole itiraz etmiş’ sözlerini duyduk uzun süre.” Tekelspor’un uzun yıllar gol kralı olan Nurettin Altınörs, kendisinin o yıl Tekelspor’da oynamadığını söyleyip ardından şöyle devam etti: “
“Büyük Yusuf gibi bir sol bek Malatyaspor’a bir daha gelmedi. Sol açık İsmail Tekin hocamla çok iyi anlaşıyorlardı. Defansta bir Feyyaz abi vardı ki, inan bu dönemde böyle hırslı tekmeye kafasını koyan bir futbolcu göremezsiniz. Hele hele insanlığı efendiliği centilmenliği ile gönlümüzde taht kurmuştu, 67 – 70’ li yılların Malatyaspor’u efsanedir asla unutmamalıyız. Suat, Erdem, Naci, Ökkeş, Ömer, Selami, Sedat, Kirve Selahattin, Kaptan Selahattin Yapa, Enver, Sami, Tuncay, Bedri, Baran, Yalçın, Tacettin, Bünyamin, Ferruh, Muharrem, Hayati, Tantana İsmail, Es es Yusuf, Deli Burhan, Zeki, Kaleci Ahmet, Tuncer, blardo arkadaşım Ordulu Erdoğan ve çok sevdiğim abim Kürt Mustafa aklıma gelenler. Şunu da belirtmek isterim ki, Amigo Tavşan lakaplı rahmetli İhsan Toy abimizi de unutamam. Ben o zaman genç takımdaydım. Antrenmanlarda bile sürekli takımın, futbolcuların yanında olurdu. Bu dünyadan göçenlere rahmet kalanlara sağlık selamet diliyorum.”
Malatyaspor'un büyük futbolcusu Yusuf Tekin Duman ile çocuklarından bahsettik. Yusuf Kaptanımıza iki çocuğu ve iki torunu ile ailecek mutluluklar diledik. Kaptan Yusuf da futbolculuğu döneminde taraftarın kendisine gösterdiği yakın ilginin sıcaklığını şimdi yine hissettiğini söyleyerek tüm Malatyalılara selamlarını iletmemi istedi.
Cemal Gürsel Toy