Bazen düşündüğüm zaman anlamakta zorluk çekiyorum. Bazı arkadaşlarımız yakın akrabalarımız veya sanat çevremiz yazan düşünen arkadaşlarımız bir iş yapmaya başladığı zaman tanıdığı bildiği etrafındaki dost ahbabı yanı başında dururken hiç tanımadığı birileriyle iş yapmayı daha öncelikli olarak tercih ediyor. Sonunda da bir kısım insanları rencide eden gönüllerini kıran olaylarla karşı karşıya kaldığını görmekteyiz. Herhangi bir iş yapılmaya başlanınca kendi tanıdığında ziyade falan dedi ki filan yerde biri var şöyle soylu şöyle boylu asil mi asil malı mülkü gani. Örneğin kızını gelin edecek veyahut oğlunu evlendirecek. Bunun gibi toplumun temelini oluşturacak yuvaların kurul masında ilk adım atılacak. Hepimizi yakından ilgilendiren konularda dahi. Kulak dolmasıyla acelece tanımadan bilmeden karar alanlarımızın sayısı bir hayli fazla. Konunun şu kısmı yanlış anlaşılmasın. Tabi ki ticaret yaparken isabetli kararlar alarak geniş kitlelere açılacağız. O ayrı bir konu. Fakat yuva kurmak gibi çok ciddi ve hassas olan konuda işini gücünü soralım. Fakat bana göre en başta onurlu mu? Allah’ın emirlerine ne kadar yakın onu sormamız daha da önemli diye düşünüyorum. Son yıllarda boşanma olaylarının ne kadar arttığı da hepimizce malum. Yukarıda belirtimiz ayrı bir konuda. Bizleri yetiştiren büyüten anne babalarımız başta olmak üzere yakın ahbap dost akrabalarımızın sağ iken bazılarımız kadir kıymetini yeterince bilmiyoruz. Vefat edip gittikten sonra başlıyoruz şöyle iyiydi böyle iyiydi. Büyük bir kısmına şahit olmaktayız. Tabi ki göçüp giden insanlarımızı daima saygıyla anmak boynumuzun borcu onlara elimizden geldiği kadar dua etmeliyiz yeni nesillere tanıtmalıyız o çok güzel olur fakat dünyadayken yanı başımızda olduğu zaman kıymetini bilelim anne baba ihtiyar olunca Anne babasını yalnız bırakanların huzur evine gönderenlerin sayısı son yıllarda daha da artmakta Allah sonumuzu hayır etsin. Dost ahbapların bir kısmı eğer maddi çıkarı olmazsa Allah’ın selamını bile layık görmüyor. Öldükten sonra ah ne kadar iyi bir insandı demeye başlıyorlar. Anne babalara yine aynı ah benim Annem babam ah diye zamanı geçmiş sevgiler, son pişmanlık fayda sağlamaz. Şunu aklımızdan çıkarmayalım Allah ömür verirse her insan bir gün yaşlanır şu fani dünyaya gelen bir gün göçüp gider. Ne olur gelin anne babamızın dost ahbabımızın etrafımızdaki insanların kıymetini göçüp gitmeden bilelim. Atalarımızın şu sözlerine de kulak verelim. Bildiğin ayranı bilmediğin yoğurtla değişme demişler. Bu sözleri geç olmadan kendi hayatımızda uygulayalım. Tabi ki göçüp gitmiş anamıza babamıza yakınlarımıza dua edelim kabirlerini ziyaret edelim bu son derece güzel bir davranış fakat sağlığında da sahip çıkalım kadir kıymet bilelim her insan yaşlanır yanımızdaki insanların kıymetini bilelim ebedi âleme göçüp gitmeden yani insanlar birbirine yaşadığı sürede muhtaç yalnız yaşanmaz herkesin birbirine işi düşer aman ha benim kimseyle bir işim olmaz deme gafletine düşmeyelim. Dost ahbaba da tavsiye edelim. Allaha emanet olun. Saygılarımla dört dörtlüğümü sizlerle paylaşayım. Taze fidan gibi gencimiz durur, Kimisi hor görüp bahtına vurur, Uzaktan uzağı muhabbet kurur, Ballandıra ballandıra överiz Kendi bahçemizin gülü solarken, Nedense bilemem eli severiz, Eyvah der sonunda ölü severiz. Ballandıra ballandıra överiz, Adam gibi adam göçüp gidince, Yalan yere dizimizi döveriz, Ballandıra ballandıra överiz, Kendi bahçemizin gülü solarken, Nedense bilemem eli severiz, Eyvah der sonunda ölü severiz. Unuturuz gösterilen çabayı, Dar ederiz şehri, köyü, obayı, Kırar incitiriz ana babayı, Ballandıra ballandıra överiz, Kendi bahçemizin gülü solarken, Nedense bilemem eli severiz. Eyvah der sonunda ölü severiz. Hakkı yazan yazarımız dururken, Namı ulus devletlere varırken, Kaya der yad eller kıymet verirken, Kendi bahçemizin gülü solarken, Dışarda dikenli gülü severiz, Nedense bilemem eli severiz, Eyvah der sonunda ölü severiz
. Osman KAYA