Ne olursa olsun, seni bütün gelişimsel ve yaşamsal krizlerden kurtaracak olan şey yine sensin.
Düşünürken gerçekten düşünmek, korkarken korkunun farkında olmak, neşeliyken neşelendiğini hmek, başlarken başladığının farkına varmak, dikkatli olmak. Bizi farkına vardığımız birçok konuyla buluşturur.
Kişi kendisi olmalı, kendisini koruma sanatını geliştirmeli. Unutmamalıyız ki, herkesin bir görevi, bir amacı, bir kaderi vardır.
Kişinin kendine dönüşebilmesi için önce kim olduğunu yeterince bilmediğini kabul etmesi gerekir. Ve en yakınındaki insan bile sana meydan okuduğu zaman sadece kendin kalacaksın. Nasıl mı?
Her şeyden önce benliğini koru. Kim olduğuna, güçlü bir insan olduğun gerçeğine, kimseye bağlı ve bağımlı olmadığın gerçeğine, herkesten farklı kendine özgü bir insan olduğun gerçeğine, yapışıp kal hayatın boyunca…
Yani kişinin kendini unutmaması, yanlış anlamaması, küçülmemesi daralmaması, kendini ortalama bir değere indirgememesi ve sağduyusunu asla kaybetmemesi gerekir. Tüm bu saydıklarımızı nasıl mı başarabiliriz?
Şöyle ki; İnsanlar senin yanında özgürleşsin. Egolarının kölesi olmuş insanları bırak; rahat savunmacı olmayan insanları al yanına. Sana onlarla birlikte olduğun zaman yeni bir şeyler öğreten, insanlarla birlikte ol ve sende öğret. Kendine saklama, okuyup okuyup mezara götürme bildiklerini.
Hayatı doyasıya zevk alarak yaşayan insanları seç kendine arkadaş olarak. Ve sende insanların yanında rahat ettiği bir insan ol. Uğraş buna, sevdiğin kadar sevilirsin unutma.
Başkası için yaşamaya çalışmak, hep iyiliksever rolünü üstlenmek, bencillik, bize kendimizi unutturan kavramlardır. Kontrolümüzü elden bırakmamak gerekir.
Bu yüzden görev, amaç, niyet ve anlam sürekli gözden geçirilmesi gereken kavramlardır.
Belki de bu yaşa kadar düşündüğümüz, önemli gördüğümüz, birçok konu gerçek bile değildir. Etkisi altında kaldığımız birçok görselden dolayı önemli olduğunu düşündüğümüz konular, birer kuruntu olabilir. Etki altındayken bile insan kendi doğasının büyüklüğünü ve gücünü unutmamalı…
Ve her zaman, mutlaka kalbini dinle. Çünkü hayatta senin için neyin doğru olduğunu bir tek içindeki ses söyleyebilir. Dolayısıyla içindeki sesle konuşmayı öğren. Başka şekilde hmek için ikna etmeye değil, gerçekten ne htiğini bulabilmek için dinlemeye çalış. Bazen içindeki ses sana çok zor geleni yapmanı söyleyebilir, korkma… Ve içindeki sesi dinlemeye devam et.
Kısaca; Asla kendinden şüphe etme. Sen ne hissediyorsan o her zaman doğrudur. Dünyadaki bütün insanlar toplansa ve sana aksini söylese bile senin htiklerin senin için doğrudur.
Onlar farklı hissedebilir, farklı düşünebilir ama bu senin htiklerinin yanlış olduğunu göstermez. Sadece onlardan farklı olduğunu gösterir.
İstersen kendine yeni bir hayat kurabilirsin. Eğer kendini, kendine hatırlatır ve kendinin dostu olabilirsen…