COVİT!
PANDEMİ!
PARA!
BANKA!
KREDİ!
TAKSİT!
HAYAT!
YAŞAM!
KORKU,STRES,PANİK,ENDİŞE..
DOLAR,EUVRO...
Bu ne ya.
Hiç hesapta yoktu..
Öyle sıradan bir hastalık değil bu.
Sinsi ve gizli.
Nereden,nasıl geleceği belli değil.
Yakaladığı kişiyi nasıl etkisi altına alacağıda belli değil.
Kimini es geçerken,kiminisüründürüyor,kimini de öldürüyor.
Bazıları illede yaşlıları seviyor diyor ama öyle değil.
Çoluk çocuk,genç,yaşlı demeden herkesten nasipleniyor.
Artık adı bile insanları ürkütüyor.
Öyle zengin,fakir gibi bir sınıf ayrımıda yapmıyor.
Yapmıyor,yapmasınadayinede en çok fakir,fukaraya misafir oluyor.
En çok onlarda yatıya kalıyor.
Yani,velhasıl herkes için korku başa bela.
Dün iş,güç,geçimderdi,telâşı..
Şimdi birde covit çıktı.
Ha sonra, kendine göre insanlar arasında bir ayrımda yapmıyor.
Ona göre herkes potansiyel bir hedef.
Yeri,zamanı yok.
Şimdi meydan kendisinde.
O bildiğini okuyor.
Hayat bildiğini.
Para bildiğini okuyor.
Gelde yaşa.
Gelde uyu.
Sağa dön covit.
Sola dön banka,PARA,taksit..
Elektrik,su,makarna,yağ,tuz,fatura.
Covitmi!
PARAMI!
PARA,PARA,PARA,.....
İşten geldi PARA.
Dükanı kapattı PARA.
Eve geldi fatura,market,kira,soğuk PARA.
Aklına geldi.
Tarihin birinde bir ozanda duymuş aklına mıh gibi çivilemişti.
Camiye her gittiğinde aklına geliyordu ya.
Bu sefer daha çok anımsar olmuştu.
"Açlığı neyse ya,soğuğadayanamadım.Tabutu çaldım Allah afetsin"
Şimdi değiştirmişti.
"Coviti neyse ya parasızlığa dayanamadım dışarı çıktım devlet baba affetsin"
Telefon çaldı.
Bankaydı arayan.
"Bey efendi aldığınız kredinin günü geçiyor ödiyecekmisiniz?!
Esnaf kefalet aradı.
"Ali bey,taksitin günü geçiyor...ödenmezse temerütedüşer,faizi artar"....
Dosya,Avukat,icrafalan,filan..
Hanım.
"Elektrik,doğal gaz faturasıda geldi.
Hele su faturası hiç bu kadar yüksek gelmedi"
Covit te karşı su,sabun,temizlik!!!
Televizyonda dolar,euvro,altın,....
Azerbaycan,Ermenistankarabağ..
Gözü tv de aklı evde,
Aklı çocuklarda,
Aklı sevdiğinde.
Ne çok sevmişti,seviyordu çocuklarını..
Ya bize bulaşırsa...
Ne aşklar yaşamıştı eşiyle hayat arkadaşıyla.
Halen yaşıyordu bu güzel aşk..
Namazı,niyazı yerindeydi..
Dini bütün dü...
Ama çok oldu unutalı dua etmeyi..
Allaha yalvarmayı..
Tam duaya geçiyor aklı başlıyor karışmaya..
İŞ,İŞ,İŞ...
Covit,banka,elektrik,doğalgaz,su,kira, fatura...
Peynir,yağ,tuz,makarna...
PARA,PARA,PARA...
Dün,bu gün, yarın...
Boşa koydu,dolmadı.
Doluya koydu almadı.
Gözü,kulağı televizyondaydı.
Iyi bir haber izleyicisi olmuştu..
Umutla bekliyordu.
Her sandığa gidip oy kullandığında bu umutları artıkça,artıyordu.
"Başım dara düşerse...
Nede olsa az vergi vermemişti..
Hala borcu bile vardı...
Ha,bu gün ha yarın umuduyla bu güne geldi...
Beklediği haberler bir türlü gelmiyordu...
Bir gün,beşgün,on gün.
Bir ay,beşay,on ay ve yıllar geçti.
Umut bitti,tükendi..
İŞ.
Covit.
Para.
Banka.
Hayat!!...