Malatya'nın gurur kaynağı olan kurutulmuş meyveler, özellikle kuru kayısı, kuru üzüm ve kuru erik gibi çeşitlilik gösterir. Bu meyveler, geleneksel yöntemlerle hazırlanan pestil, şıra ve pekmez gibi lezzetli bileşenlerin temelini oluşturur. Malatya mutfağında kullanılan turşular, taze veya salamura edilmiş yapraklar ve baharatlar, özgün tatlar yaratmak için ustalıkla bir araya getirilir.
MALATYA’DA TÜKETİLDİĞİNDE TAT KAZANIYOR
Ancak Malatya'nın mutfağı, sadece geniş çeşitlilikteki lezzetleriyle değil, aynı zamanda duyduğunda bile şaşkınlık yaratan özgün isimleriyle de dikkat çeker. Tohinik helvası, kef, kakırdak gibi Malatya'nın kendine has lezzetleri, sadece Malatya'da tüketildiğinde tam anlamıyla anlam kazanır. Geleneksel usullerle hazırlanan bu lezzetler, Malatya'nın zengin mutfağının özgünlüğünü ve benzersizliğini ortaya koymaktadır.
Malatya Valiliği kitaplığından çıkan eserde rastladığımız çıkan tohinik, kef ve kakırdak bakalım neymiş?
İşte onlardan birkaç tanesi…
TOHİNİK HELVASI
Sonbaharda, kışlık bulgurun hazırlandığı değirmenden gelindiğinde, komşular bulguru elemek için toplanırlar.
Komşu yardımlaşmasının ve tatlı sohbetlerin yapıldığı bu günler, aynı zamanda yöreye özel tohinik helvasının yapıldığı zamanlardır.
KEF
Uzun süre saklayabilmek için eritilen tereyağının kabında kalan tortusuna un ve tuz katip kavurarak hazırlanan kef, kıvam ve lezzet vermesi amacıyla yemeklere katılmasının yanında lezzetli bir kahvaltılık olarak da tüketilir.
KAKIRDAK
Koyun kuyruğu ufak ufak doğranıp tava içinde eritilir. Kuyruğun erimeyen kısmı kızartılarak kavrulur ve eriyen yağ süzüldüğünde geride kalan kızarmış parçalara kakırdak adı verilir. Hamur işlerinde kullanıldığı gibi kahvaltıda da tüketilir.
