Sevildiğini bilmek ne güzel bir duygu… İnsana çok büyük haz veriyor... İnsanı güçlü kılıyor, gururlandırıyor... Kendinizi olduğunuzdan daha büyük ve güçlü görmenizi sağlıyor…
Birilerince önemsenmek, değer verilmek, sevmenin derinlikleridir. Sevginin derinliklerine ulaşmanın yolu beklentisiz sevebilmekten geçer. Duygularınıza karşılık bulabilmeniz de işte bu sevginin zirvesine ulaşmaktır.
Severek karşımızdaki insanın hayatına girmiş ve böylece borçlanmış olursunuz. Çünkü sevgi insanı borçlandırmaktadır. Seni sevene borcunu ancak sevgiyle ödeyebilirsin. Sevginin karşılığı madde ile ölçülemez, ödenemez. Sevgi, maddi olarak karşılanıyorsa ya yoktur ya da bitmiştir. Sevgiliye borcunu sevgi ile ödemek istediğinde sınır bulamazsın. Sevginin sınırsızlığı insanın en büyük yaşam kaynağıdır.
Sevgiyi, sevgi ile ödemek isterken, daha fazla seviyorsun. Bu kez de sevgilini kendine borçlandırıyorsun. İşte sevgiyi sonsuzlaştıran, sınırsız yapan budur. Ona, ilahi gücü kazandıran da bu sevginin büyüklüğüdür.
Karşılıksız sevgi ile paylaşılan sevgiyi birbirinden iyi ayırmalıyız. Çünkü sevgi paylaşıldıkça çoğalır. Gerçek sevgi, kötülük karşısında azalmadığı gibi iyilik karşısında artmaz. Ancak paylaşılarak çoğalır.
Daha fazla sevmek… Daha fazla sevebilmek… Daha fazla sevilebilmek… Sevginin sonsuzluğu… İşte, insan olabilmenin mutluluğu... Yine de mutlu olamıyorsak, bunu kendi hatalarımızda, yanılgılarımızda, doğayı ve karşımızdaki insanları yanlış değerlendirmelerimizde aramalıyız.
İnsanlığın sırrı sevmek ile sevilmek kavramında gizlidir. İnsanlar, Adem ile Havva’dan beri bu sırra ulaşmaya çalışmışlardır. Kavuştuklarını düşündükleri zaman ise sevginin sonsuz okyanusu olan mutluluğun içine gömülmüş, belki de orada erimişlerdir. Ne mutlu, bu sırra ulaşanlara…
Sevgi kavramının içerisinde temizlik ve berraklık saklıdır. Bu gizemi çözebilmek için fedakârlık gerekir.
Fedakârlık, sevebilmenin en büyük özelliğidir. Karşılıklı fedakârlık her zaman sevgiliyi daha üstün görebilme, onu erişilmez yaparak incitmemektir. Bu bakış açısı, sevginin devamlılığını, büyümesini ve nihayet sonsuzlaşmasını sağlar.
Sevmek, sevgide erimek, sevgilinin gözleri içinde erimek ve gönlünde bir olmak… Sevgililerin tek olabilmesi, ikiliğin eriyip birde yok olması, sevginin mükemmelliğidir.
Yunus’un, Hacı Bektaşi Veli’nin, Hacı Bayram-ı Veli’nin, Mevlana’nın ulaştığı sevgi bu olmalı. Dünyadaki hayattan sevgiliye ulaşmak adına yok oluş ise sevginin zirvesi…