Malatya’nın futbol tarihine adını altın harflerle yazdıran Yusuf Gül, sadece sahadaki başarılarıyla değil, Ankara’da yaşayan Malatyalılara gösterdiği yakın ilgi ve dayanışmayla da tanınıyor. Akçadağlı bir ailenin çocuğu olan Yusuf Gül, 1961 yılında Adana’da doğdu. Fırat İlkokulu, Atatürk Ortaokulu ve Turan Emeksiz Lisesi’ni tamamladıktan sonra İnönü Üniversitesi Beden Eğitimi Bölümü’nden mezun oldu.
Semt sahalarında başladığı futbol serüveni, onu kısa sürede mahalli kulüpler ve ardından Malatyaspor’a taşıdı. 1980 – 1985 yılları arasında Malatyaspor’da forvet olarak gösterdiği başarılı performansla taraftarların sevgisini kazandı.
ALMANYA HAYALİ YARIM KALDI
Gül, Almanya’nın 1. Lig ekiplerinden Stuttgart ile anlaşma fırsatı buldu. Ancak Malatyaspor yönetimi bonservisini vermeyince, Almanya hayali yarım kaldı ve futbolu bırakıp Ankara’ya taşınarak devlet memuru oldu.

ANKARA’DA MALATYALILARA HİZMET
Ankara’ya taşındıktan sonra İller Bankası’nda çalışmaya başlayan Yusuf Gül, aynı zamanda Malatyalılar Derneği’nde uzun yıllar müdürlük yaptı. Günümüzde ise Ankara Yeşilyurtlular Derneği ile hemşerileriyle bir araya gelerek dayanışma ve birlik ruhunu yaşatıyor.
Gül,
“Hangi şehirde yaşadığımızın bir önemi yok. Malatyalı olmak bizler için yeterlidir. Malatya’yı temsil ediyorsak buna uygun bir hayat sürmek bizi mutlu eder”
diyerek duygularını paylaştı.
Eşi Olcay Gül’den duygusal açıklamalar
Eşi Olcay Gül, Yusuf Gül’ü “merhametli ve insanlara yardım etmeyi seven biri” olarak tanımlıyor.
“Haziran ayında akciğer kanserine yakalandı. Zorlu bir tedavi süreci geçirdik. Çok şükür Ekim 2025’te yapılan ameliyat başarıyla geçti. Bu süreçte hemşerilerimizin duaları ve desteği bizler için çok kıymetli oldu”
dedi.
MALATYA’NIN SEVGİLİSİ
Yusuf ve Olcay Gül çiftinin biricik evlatları Özgür ile birlikte sağlıklı ve huzurlu bir yaşam sürmeleri temenni ediliyor. Malatyalıların hafızasında unutulmazlar arasında yer alan Yusuf Gül, hem futbolculuk kariyeri hem de hemşerilerine olan bağlılığı ile Malatya’nın gönlünde “gül” gibi açmaya devam ediyor.





