“Nerde o eski bayramlar” derdik, çocukluğumuzdaki bayramlarımızı hatırlayarak. Bu sözümüzle, önceki zamanlardaki bayramlarımızın tadını almadığımızı ifade ederdik. Herkes de bu konuda aynı fikirdeydi. Şimdi ortaya çıktı ki, “Nerde o eski bayramlar” sözünü söylediğimiz döneme haksızlık etmişiz. Hani çocukluğumuz zamanındaki bayramlara öykündüğümüz günlerimiz var ya işte şimdi de o günlerimizi arar hale geldik. Şimdi yine “nerde o eski bayramlar” diyoruz ama çocukluğumuzdaki bayramları değil de iki yıl önceki bayram günlerimizi özlüyoruz. Üstelik yalnız yetişkinler değil şu anki küçücük çocuklarımız bile iki yıl öncesi günlerimizin hasretini yaşıyoruz hep birlikte.
Doğduğumuz, Malatya’mızda halen yaşayanlar ile çeşitli vesile ile farklı illerde yaşamak durumunda olanların bayram duyguları da farklı olmakta. Gurbette kimsesi olmayan Malatyalılarda bayram geldiğinde burukluk olmaz. Onlarda değişen bir şey yok. Gurbette olanlar ile gurbette yakını olanların bayramları buruk geçebilir. Bu bayram günlerinde bir arada olmadıklarından dolayı bu kişiler özlem dolu olabilir.
Gurbette olan ya da gurbette yakını olanlar her zaman vardı. Aslında eskiye o kadar da aşırı özlem duymamıza gerek kalmayacak güzel gelişmeler var. Hem de ne güzel gelişme. Akıllı telefonlar, zoom, meet, skype, whatsap, facebook, telegram, instagram gibi konferans görüşme, görüntülü konuşma olanakları var. Çok eski zamanlara göre çok güzel gelişmeler. Aramızdaki kilometrelerce uzaklık sıfıra
Her şey bir yana, herkes için ortak bir sevinç kaynağımız oldu. Gene bir bayrama daha eriştik. İster gurbette olalım, isterse gurbette yakınlarımız olsun, yine bir bayrama kavuştuk. Ne mutlu bize. Yaşadığımız her gün güzel ve özeldir. Ömür bir bayramdır aslında. Nefes aldığımız her an, sevdiklerimizle geçirdiğimiz her saniye, evdeki bir insan nefesi, saçını okşayan sevgi dolu bir el. Bundan güzel bayram var mıdır?
Malatya dışında yaşayan hemşerilerimizle sosyal medyada, bireysel sayfalarımızda veya gruplarımızda bir araya geliyoruz. Hayatlarında birbirlerinin varlığından habersiz kişiler hemşerilik temalı gruplarda birbirlerinden haberdar oluyor. Malatya, Malatyaspor ve çok çeşitli konularda paylaşımlar yapılıyor. Ortak duygularımızla bu paylaşımlara yorumlar yapılıyor. Bir kişinin yaptığı yorumu başka kişiler de görüyor. Birbirlerini kaybetmiş kişilerin, bu ortamda buluşmaları gerçekleşiyor çoğu zaman.
Tayin, atama, iş bulma, iş kurma, kazandıkları üniversitelerde okuma gibi çeşitli vesilelerle il dışında yaşayan Malatyalıların sayısı oldukça fazla. Uzun süreli kapanma olacağı duyulunca İstanbul başta olmak üzere birçok ilden, memleketlerine taşındı insanlar. On beş yirmi günlük tam kapanma dönemini memleketlerinde geçirmek isteyenler oldukça hızlı bir trafik akışına sebep oldular. Malatya’ya da oldukça çok sayıda gelenler oldu. Malatya’dan da farklı illere gidenlerimiz olmuştur elbette.
Malatya’nın çok üretken bir ismi var Dr. Sadık Özen. Kayısı Festivali’nin ilk kutlama komite başkanlığını yapan, İnönü Üniversitesi’nin kurulma aşamasında harcı olan Dr. Sadık Özen yıllardır Malatya’dan uzakta yaşıyor. Kalbi, ruhu Malatya’dan uzakta olmayan doktorumuz yazdığı kitaplarda, köşe yazarlığı yaptığı Malatya Söz Gazetesinde, Malatya’dan bahsediyor sıklıkla. Telefonla yaptığımız bir sohbetimizde ilk fırsata Malatya’ya geleceğini söylemişti. Tam kapanma uygulaması nedeniyle bu bayramda buluşamadık Malatya’da. İlk fırsatta, ilk bayramda Malatya’da buluşacağımız günlerin hayalini yaşıyoruz doktorumuzla.
Malatya’da yaşayan bir gurbetçi ile tanıştım geçen gün. Azerbaycanlı Ortodondist Ayaz İsmayılov. İnönü Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesinde çalışan doktorumuzla, bir sohbetimizde söz sırası bayramlara geldi. Bayramın yaklaşması nedeniyle özlem duygusu Ayaz İsmayilov Bey’in gözlerinden okunuyordu.
Bir ülke değil, birkaç ülke değil, bütün dünya bekliyor pandeminin bitmesini. İnşallah kurtulacağız pandemiden. Eski sağlıklı günlerimizi, mutlu güzel günlerimizin yakın olmasını diliyorum. Bayramımız kutlu, her günümüz mutlu olsun.
