Dışarıda dolaşırken, bir camii’nin bahçesinde oturup dua eden bir kadın gördüm. Ettiği dua çok dikkatimi çekti ve sonuna kadar dinledim. Kadının ettiği duayı sizlerle paylaşmak istedim.
“ Bir hayalim var benim Allah’ım. Büyük bir hayal kendimce. Azıcık bir mutluluk azıcık huzur. Kendimi ve çocuklarımı, kimseye muhtaç etmeden yaşatabilmek. Hayatı hep kıt kanaat geçinmek yerine, istediğimi ve ihtiyaçlarımı alırken “ya param çıkışmazsa” gibi düşüncelere girmeden yaşamak. Sokaktan geçerken alacaklılarım beni durdurmadan, başım dik bir şekilde yoluma devam etmek gibi.
Çocuklarımızı okula gönderirken, ceplerine harçlık koyabilmeli babaları. Onlar, okulda iken ben akşam yemeğini düşünmeliyim, onlar okula, git gel yaparken başlarına bir şey gelir mi korkusundan peşlerinden yollara koyulmak yerine.
Bir hayalim var benim, bir kadın olarak. Evimde çocuklarımla oyunlar oynadığıma dair, işimde işime odaklandığım. Ha... birde, evde koca dayağı yemediğim, dışarda tacize uğramadığım bir hayal. Kısacası, para sıkıntısının, dayağın, tacizin, tecavüzün olmadığı bir hayat hayalim var.
Ben bir kadınım, anneyim, eşim ve en önemlisi erkekler gibi hayatta özgürlüğü, adaleti hak eden bir insanım. İnsanca yaşadığım bir hayat hayalim var benim.
Kavgadan, dertten tasadan uzak, mutlu bir hayat istiyorum. Allah’ım, sen görüyorsun halimi biliyorsun derdimi. Evde; iki çocukla, kocamın o bitmek tükenmez dayağıyla, sarhoşluğuyla dışarda, diğer erkeklerin azgınlığı mı desem arsızlığı mı artık her ne denilirse işte. Rahatsız eden o bakışlarıyla,bazen dile bile alınmaz sözleriyle mücadele etmek zorundayım. Sıkıntılarım çok işte.
Allah’ım bir hayalim var benim. Kendimce büyük bir hayal. Bana, bunca derde dayanacak sabır ver. Artık sabredecek ne takat kaldı ne de bunca yaşanmışlığı hiçe sayacak akıl. Ben bir kadınım, anneyim, eşim ve en önemlisi erkekler gibi hayatta özgürlüğü, adaleti hak eden bir insanım. İnsanca yaşadığım bir hayat hayalim var benim Allah’ım.”
Kadının bu duası içimi o kadar acıttı ki, biz hayatı sadece kendi yaşadıklarımızdan ibaret sanıyoruz. Oysa hayat bizim dışımızda olanlara da ev sahipliği yapıyormuş. Kendi dertlerimizle, hayatın o koşuşturmasıyla uğraşırken, böyle hayatları görmezden geliyoruz. Kadının ettiği bu dua ile anladım ki insanlığımızdan utanmamız gerektiğini.
