İbrahim Tatlıses de Sami Kasap’da bu coğrafyaya nadir gelen sanatçılardandır. İbo zamanında Malatya sahnelerinde de yer aldığından Sami Kasabın özelliğini ve muhteşemliğini biliyordu.
Malatya’dan gelenlere Sami Kasabı soruyordum. Renginin sarı olduğunu, zayıfladığını söylüyorlardı. İbrahim Tatlıses de Sami Kasabın hasta olduğu haberini alır. Atladığı gibi gelir Malatya’ya. Tabii ki gelir gelmez Sami Kasabın eline kapanır. Bir de kendi elleri ile mangal yakar. Aralarında şu diyalog geçer.
İbo: Nasılsın Sami abi, işler iyi mi diyince, Sami şöyle cevap verir.
“Yegen. Zamanında biz Malatya’yı terk etmedik. Belki hata yaptık. Rahmet buralara heç yağmıyı. Hep sizin oralara yağıyı.”demiş. Gerçekten bu laf çok doğru. Malatyalı kendi kültürel değerlerini pek bilmiyor, önemsemiyor.
Selahattin Bölük’de bu coğrafyada ses getiren mükemmel seslerden biridir. Zaman zaman avukatlık büroma gelirdi. Değişik yerlerde Sami ile aynı sahneyi paylaşmışlar. Selahattin Bölük de iyi seslerdendir. Uzun havaları da çok güzel icra eder. Kendisinden Sami Kasaptan bir gazel okumasını rica ettim.
“Selami Bey. Biz Sami Kasap gibi okuyamağ ki. Onun sesi tam derinden, sanki bir kuyudan, bir borudan gelir gibi” gibi demişti. Sami Kasabın eserlerini icra edecek babayiğitler bekliyoruz.
SAMİ KASAP NEDEN ÖNEMLİ
Bizim Malatya’nın türküler açısından genellikle gazellere ve uzun havalara dayanırdı. Bazı türkü araştırmacıları Malatya’da uzun hava ve gazel ve hoyratların olmadığını söylerler. Oysa kazın ayağı öyle değil. O yazarlar Malatya’lı Fahri’yi, Sami Kasab’ı ve daha önceki Malatya’lı gazelhanları hakkıyla inceleselerdi bu düşüncelerinden vaz geçerlerdi. Sami Kasap Malatya’mızın dününü bu güne bağlayan gazelhandır.
MALATYA GAZEL VE UZUN HAVALAR KONUSUNDA YETİM
Sami Kasabın evlatları ve torunları çok yiğit çıktı. Ankara Malatya günlerinde onun adına bir stant açmışlar. Sami Kasap adını duyduğumda şaşırdım kaldım adeta. Sami’nin torunu orda imiş. Hemen şip şak çektim. Malatya’da da anısını halen yaşatıyorlar tebrik ediyorum. Sami Kasap anısına da Malatya’da bir sanat merkezi açmışlardı. Bir de adına lokanta işletiyorlarmış.
Sami Baba şimdiye kadar yerini kimse dolduramadı, dolduramaz da. Sana çalan, eşlik eden sazcıların da darmadağın oldu, o makamları çalacak kimse olmadığından bir kenara çekildiler. Belki Sami Kasap enstitüsü kurulursa, o makamların icrası konusunda ciddi akademik çalışmalar yapılırsa Malatya’nın o gazelleri tekrar yeşermeye başlar.Her zaman umut var olmayı yeğliyorum.
Dağdan indim anam düze ben düze ben
Diken oldum anam göze ben göze ben
Dar yerin geniş olsun daha gelmem size ben
Çayı geçdim anam ada galdı
İçmediğim bade galdı
İstedim vermediler
Gız gönlüm sende galdı
Gız adın İsmiğan’dır
Gözlerin ev yığandır
Çoğ gelip geçme burdan
İçerim dolu gandır
Sami’nin şu gazelini de çok beğenirim.
Güle naz ey güzel
Bülbüle naz güle naz
Girdim yarin bağcasına
Ağlıyan çok gülen az
Gül ağlar ey güzel
Bülbül ağlar gül ağlar
Girdim yarin bağçasına
Bir gül üçün bülbül ağlar
Gül müsün ey güzel
Gülden misin gül müsün
Hep guşlar figan eder
Dalda öten bülbül müsün
Sami Kasap ustanın sesi halen kulaklarımda çınlıyor.
Malatya’nın medar-ı iftiharı Sami Kasap! Beni duyuy(duyuyor) musun? İyi ki Malatya’da kalarak, bir çok eser vererek Mişmişkent’e bir çok eser kazandırdın, dünün gazellerini ve uzun havalarını bugüne aktardın. Ne mutlu sana. Bu eserlerini şimdiki sanatçılar okumakta zorlansalar bile Malat’yanın yeni nesilleri yaşatacaktır mutlaka. Lamı cimi yok. Parasal açıdan üzerine rahmet yağmadı ise de manevi açıdan rahmetler hep üzerine yağıyor. Aşk, hüzün, fakirlik,berduşluk, sefalet anlamına gelen gazellere bir de oryantal dansı ekletecek kadar büyüksün Malatyalı Sami Kasap. Sağ ol berhudar ol.
5 Haziran 2017- Ankara
