SÖZÜN ÖZÜ Malatya’da bir “Deniz” gör ki “Kemal’e” ermiş, “Fahri Karahan” misal gönlünü ona vermiş. Kalemi şiir kokar, duyguları yürekten, Yorgunluğa aldırmaz, görüşleri üretken!... GÖZLÜYORUM MALATYA’DA OKUNMAK!.. Derler ki, “Lokman Hekim” oğluna nasihat ederken: “ey oğul, her köyde bir evin olsun” demiş. Büyüğüne karşı saygıda kusuru düşünmeyen oğlu, babasının “bu isteğinde bir sır var ve hikmet var” düşüncesiyle yakın köylerde ev yapacağı arsayı aramaya koyulmuş. Lokman Hekim bunu öğrenince oğluna: “Ey oğul demiş, ben sana öyle derken her köyde bir ev yap demek istemedim. Eğer senin her köyde bir dostun olursa onun evi senin evin sayılır” demek istedim. İnsan sevgisine dayalı dostluğun önerisidir bu nasihat, zira “para” kazanmak mümkün olabilir ama “dost” kazanmak öyle kolay değil. Hem sonra kazanılan para eriyip yok olabilir, gerçek dostluklar ise yaşadıkça güçlenir, kalıcı olur. Miktarı da para gibi “çok” olmaz lakin nadir bulunan mücevher misali değer kazanır. Tıpkı bizim Kemal Deniz’le olan dostluğumuz gibi, yüz yüze görüşmemişken Elazığ’daki dost Muhammet Şener Bulut’un tavsiyesiyle bizi “gıyaben” tanımış olmalı ki bir gün “Beydağı şiir günleri” adına davet geldi kendisinden, biz Diyarbekir’liler “çağrılan yere erinmez” gideriz. Nitekim sağlığımız ve yaşımız el vermese de içten gelen bu “çağrıya” Abdulkadir Nur Gördük kardeşimizle icabet ederek gittik. Ocak ayının olanca soğuklarının hissedildiği o günlerde “Malatya park” henüz açılmıştı, etkinlik orada yapılacaktı, erinmeden dost çağrısına ve “Beydağı Şiir Günleri” etkinliğine katılmak üzere gittik, Kemal Deniz’le o etkinlik vesilesiyle tanıştık, yüz yüze görüştük ve kalıcı olan dostluğumuzun temeli o günlerde atıldı. Malatya Diyarbekir arası fazla uzak olmamakla beraber istendiğinde aynı gün içinde gidip dönülebilecek bir mesafededir, ancak biz “özel” durumumuz, yani sağlığımız, seksene merdiven dayamış yaşımız dost ziyaretini ancak “telefonla” mümkün kılmaktadır ki geçen gün telefonumun zili çalınca, ekranda “Kemal Deniz” adını sevinerek okudum. Şairler hem duygulu, hem de “kibar” insanlardır, bu özelliklerini hemen htirirler: “Seni ihmal ettik” derken “özür” diler gibiydi, oysa aynı mazeret bizim için de söz konusuydu, gerçi “gözden ırak olunca..” gönülden ırak olmak sözü “avam” için geçerli olabilir, şairler bu sözün kapsam alanı dışında tutulmalıdırlar. Koronavüris kısıtlamalarından çok önce biz kendimizi dünyadan “izole” etmeye başlamışız,53 yıllık hayat arkadaşım merhume eşimizin 2017 Kasım ayında vefatından sonra ne gönlümüz, ne de ayaklarımız dışarı çıkmak istemez, sadece Cuma namazları, kabristan ziyaretleri ve bazen de özel ziyaret ve etkinlikler için evden çıkarız. Kemal Deniz’e şöyle dedim: “her gün karşılıklı bakıştığımız duvarlar bana bir şey söylemediği gibi ben de onlara bir şey söylemiyorum, yine de birbirimize tahammül ediyoruz” dedim ve “iki lafını belini kırmak adına” hayli söze tuttum. 2005’ten bu yana hemen her gün duygularımı okurlarımla paylaşırım, bir de şuna inanırım; bizi yaratan yüce Allah bize “şah damarımızdan daha yakındır” O’nun böylesi yakınlığını bilince kişi yalnızlık hissine kapılabilir mi? Bundan böyle inşallah kaydıyla ve imkânlar ölçüsünde sizlerle de buluşacak, duygularımızı, görüşlerimizi paylaşmaya çalışacağız, nasıl ki Kemal Deniz’le bir dostluk bağı kurduk, bu bağı sizlerle pekiştirmeye çalışacağız. Malatya Söz’ün güçlü bir yazar kadrosu var, dostum “Hadi Önal” başta olmak üzere bu kadroya rağmen yazabilmek “cesaret” ister, bu itirafımızı dile getirelim ve olası “sürçü lisan” hatalarımızın hoş görülmesini peşinen istemiş olalım. “Hadi Önal ve Kemal Deniz” bu iki şair şiirlerini hayranlıkla okuduğum isimler, umarım bizim şiirdeki “yolda kalmışlığımız” hoş görülür, cesaretimiz de bağışlanır. Bir yazar için, bir şair için “yazmak” ne kadar önemli ise “okunmak” da onun kadar, hatta daha çok önemlidir. Selam ve dua ile. KORONA VİRÜS GÜNLERİNDE OKURLARIMA DEVAMLI ŞU TAVSİYEDE BULUNDUM: EVDE KAL DUADA KAL! MALATYA’DAYDI!...

“Malatya hatırası bir şiir”
Şiir günleri
Malatya’daydı.
Söz ünlüleri,
Malatya’daydı.

Huzur Beydağı,
Şair otağı,
Kardeşlik bağı,
Malatya’daydı.

Sevgi ve dostluk,
Söze yolculuk,
O gün mutluluk,
Malatya’daydı.

Konuğa ikram,
Minnetsiz taam,
Sanki bir bayram,
Malatya’daydı.

Hep gülen yüzler,
Şiirli sözler,
Kemal Deniz’ler,
Malatya’daydı.

Canım “su sesi”,
Şair bahçesi,
Yöre lehçesi,
Malatya’daydı.

Selam götürdük,,
Muhabbet ördük,
Mergen’le “Gördük”,
Malatya’daydı!...