Toros Dağları'nın eteklerinde, masmavi gözleri ve uzun saçlarıyla dillere destan güzelliğiyle tanınan Elif adında bir kız yaşarmış. Elif'in güzelliği tüm köyü etkilemesine rağmen, kalbi kimseye açılmamış ve sevgiyi tatma şansı olmamıştı. Bir gün, kader Elif'i ormanda yaşayan bir geyik ile buluşturmuş. Bu geyik o kadar güzelmiş ki, Elif daha önce hiç böyle bir şeye tanık olmamıştı. Geyik, Elif'e yaklaşmış ve ona uzun uzun bakmış. O bakışta Elif, kalbinin daha önce hiç hissetmediği bir duyguyla dolduğunu hissetmiş ve geyiğe aşık olmuş. O günden sonra Elif her gün ormana gidip geyiği ararmış ve geyik de her gün Elif'i görmeye gelir, saatlerce onunla vakit geçirirlermiş.

Bir gün, Elif'in köyüne bir grup eşkıya baskın düzenlemiş. Köyü yağmalayan eşkıyalar, Elif'i de kaçırmışlar. Çaresizce ağlayan Elif'in imdadına bir kez daha geyik yetişmiş. Geyik, Elif'i eşkıyalardan kurtarmış ve onu ormana geri götürmüş. Elif, geyiğe minnettarlığını sunmuş ve onu sonsuza kadar sevmeye yemin etmiş.

Bu olaydan sonra Elif ve geyik, ormanda birlikte yaşamaya başlamışlar. Elif, geyiğin dilini öğrenmiş ve onunla rahatça iletişim kurabilmiş. Geyik de Elif'e avlanmanın ve doğada hayatta kalmanın inceliklerini öğretmiş. Elif ve geyik, mutlu ve özgür bir şekilde yıllarca birlikte yaşamışlar.

Bir gün, Elif avlanırken talihsiz bir kaza sonucu ok tarafından vurulmuş. Geyik, Elif'i kurtarmak için elinden geleni yapmış fakat Elif hayatını kaybetmiş. Geyik, Elif'in ölümüne çok üzülmüş ve yas tutmuş. Elif'in mezarının üzerine bir çınar ağacı dikmiş ve her gün ağacın altında Elif'i anmış.

Zaman geçmiş, geyik yaşlanmış ve Elif'e kavuşmak için canını vermeye hazır hale gelmiş. Bir gün, geyik Elif'in mezarının yanına uzanmış ve gözlerini yummuş. O anda Elif'in ruhu geyiğin bedenine girmiş ve geyik Elif'e dönüşmüş. Elif ve geyik sonunda bir araya gelmiş ve sonsuza kadar mutlu yaşamışlar.

Alageyik Efsanesi, Anadolu'da sevginin ve bağlılığın gücünü anlatan bir hikayedir. Efsane, Elif ve geyiğin arasındaki olağanüstü bağın, ölümden bile güçlü olduğunu göstermektedir. Hikaye, doğayla uyum içinde yaşamanın ve onu korumamız gerektiğinin de altını çizmektedir. Elif'in geyik ile kurduğu iletişim ve ondan öğrendikleri, doğanın bir parçası olduğumuzun ve onunla saygılı bir şekilde yaşamamız gerektiğinin bir göstergesidir.