Dövdünüz, sövdünüz
İtaat et dediniz
Duyma, konuşma
Dokunma, görme
Sevme, sevilme
Başını eğ, aşağıya bak
Kabullen, kabul et
Sorma, soruşturma
Üretme, ürettirme
Düşünme, düşündürtme
Seçme, seçilme
DEDİNİZ, DEDİNİZ DE DEDİNİZ
Haksızlığa başkaldırmayı,
İyinin, doğrunun yanında olmayı,
Ülküsünü, ülkesini sevmeyi,
Asla ve asla yere bakmamayı,
Birlikteliği, mücadele etmeyi,
Ezmeyip, ezilmemeyi,
Mazlumun yanında olmayı,
Yere düşene vurulmayacağını,
Hakaret etmemeyi,
Kötüden, kötülüklerden kaçmayı,
‘’Yaratandan ötürü’’
Koşulsuz sevmeyi, sevilmeyi,
ÖĞRETTİK, ÖĞRETTİK TE ÖĞRETTİK
Ben bir öğretmenim
Öğrencilerim yerlerde
Öğrencilerim mutsuz
Öğrencilerim umutsuz
Öğrencilerim üzgün
Öğrencilerim harap ve bitkin
Ben bir öğretmenim,
Utanıyorum, sıkılıyorum
Ellerimi açıp
Sevgi adına
İnandığınız değerler adına
YALVARIYORUM YALVARIYORUM…….
HAKKIAYAS
Bir ülkenin geleceği eğitime verdiği değerle doğru orantılıdır. Evrensel eğitim normlarından uzaklaştıkça eğitimde kalite düşer sadece istatiksel olarak diplomalı sayısı artar.
Özgür düşünmeyen, sorup sorgulamayan, üretmeyen, ürettirmeyen, sevmeyen sevilmeyen, ben merkezli modellerle, uluslar eğitim yoluyla yok olur. Dayatılan kalıplaşmış öğrenci tipleriyle, robotvari öğrencilerle gelişime dönük bir gelecek oluşturulamaz.
Evde, okulda, ülkede kısacası hayatın her alanında hep birilerinin doğruluğuyla yaşamı düzenlemeliyiz, yoksa sen tü kaka olansın. Sen ötekisin. Sen yaramaz olansın.
Ne kadar noter birey olmaya hevesli insan varmış! Ben demedim mi? Şöyle yap,böyle giy, adımını dikkatli at,öyle oturulmaz gibi çoğaltabileceğimiz emir kipleriyle kendilerini yaşam ombudsmanı zannedenlerle yaşamı zindana çevirir, dururuz. Bu bilirkişilikleri yaparken hiç düşünür müyüz? Bu kadar yanlış neden yapılıyor. Yanlış olan biz olmayalım. Biz evrensel normlardan, çağdaşlıktan uzaklaşmamızın sonucu olmasın. Çeşitli malum gerekçelerle ötekileştirilerek bir birlerini sevmesi engellenen, saygı duyulmayan, değer verilmeyen, başlı başına birey olduğu düşülmeyen öğrencilerden ne bekliyoruz ki?
Bizler öğrencilerimize gerekli saygıyı, değeri göstermesek sadece gençlik bayramlarında ve protokol alanlarında kravatlı cümlelerle pohpohlamaya çalışarak sadece bir HİÇ elde ederiz.
