Asparagas duyumla övünür, yazar,
Ardını arkasını, düşünmez kızar,
Aykırı olsun diye kendini bozar,
Edebiyle yazsın, yazmadan düşünsün
Sallanır dallarda, edinmez ki bir yer,
Çevreye volta atar, yazarım ben der,
Kes hesabı, dokümanı eline ver
Edebiyle yazsın, yazmadan düşünsün
Medyatiktir, palyaçoluk eder durur,
Yalan yanlış sallar, adamını korur,
Yalakadır, şerefsiz bilmez ki onur.
Edebiyle yazsın, yazmadan düşünsün.
Saklayıp ta gizler, görmezden gelirsin,
Vicdanın sızlar, bunu sende bilirsin,
Sen doğru ol da, bırak onlar delirsin,
Edebiyle yazsın, yazmadan düşünsün.
Yağlandıkça, heyecanlanıp ta azar
Klavye kahramanı destursuz yazar
Düşünmez ki özürlü, sonumuz mezar
Edebiyle yazsın, yazmadan düşünsün.
Hayallerimizin bile çalındığı, kalemlerin satıldığı şu günlerde, kenetlenmesi gereken bizler, birlikte mücadele etmek yerine, sosyal medyanın da etkisiyle klavye kahramanlarıyla uğraşır duruma geldik. Aslında yazmak eylemi en saygı duyulası eylemlerden biri olsa gerek. Yazmadan önce gerçek ve doğru bilgiye sahip olunmalıdır. Onun için de iyi bir araştırma, okuma, gerekirse sorarak öğrenmek gereklidir. Yukarıda yazdığım şiirimle bu konuları dile getirmeye çalıştım.
Saygılarımla…
